Olmayışına
Olmayışına hasret selvileri açtı
Birer birer döktü yapraklarını papatyalar.
Yapraklarım birer birer sarardı
İçimdeki mor bülbüllerin sesi kısıldı,
Amansız bir damla yanağıma aktı,
Sonsuz bir menfezde çaresiz, ışıksız
Gör ve Bak
Ve insanların sekülarite adına bir bukalemun olduğu, Her tarafı irin kokuşmuş, paslanmış kelimleriyle Gün yaptığı dünyadan sıyrılarak ayrıldım. Kan kokmuş coğrafyanın azizliğine uğradım, Kalabalığın içindeki sadelik uğruna, Hep bir münzevi pencereye attım pençelerimi Gün ağardı ama üzerimdeki hüzün karardı hep.. İki memleket değiştim içimde Bir yanım doğu bir yanım batı oldu Kendimi tanıyarak sıyrıldım bu coğrafyadan Bu bir başkaldırıydı, yaban düşüncelere karşı Biliyorum garipsenecek ama bu; yaşanılacak.. Çivisi çıkmış bir dünyaydı evet Bu demek değildi pes edilecek, Bilinmeli ki kırılan her kalem Her iki uçtan yazarak Daha da heybetlenmiştir
Yorumlar
Yorum Gönder